Prawo autorskie

1.Prawo autorskie- z angielskiego copyright- dyscyplina prawa cywilnego, zespół norm prawnych wchodzących w skład prawa własności intelektualnej, a także ogół praw przysługujących autorowi utworu (lub innemu uprawnionemu podmiotowi) upoważniających go do decydowania o eksploatacji utworu i czerpaniu z niej korzyści finansowych.Przyjęta w 1994 roku (a następnie nowelizowana) ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych reguluje między innymi przedmiot i podmiot prawa autorskiego, wyjątki i ograniczenia praw autorskich, okres obowiązywania praw autorskich oraz ochronę przedmiotu prawa autorskiego. Podstawowym założeniem jest rozróżnienie autorskich praw osobistych
oraz autorskich praw majątkowych. Ustawa – zgodnie z nazwą reguluje także prawa pokrewne – związane z wykonaniami, produkcją i dystrybucją utworów.

2.Utwór-  przedmiot prawa autorskiego, wynik działalności twórczej człowieka posiadający indywidualny charakter, ustalony przez jego twórcę lub współtwórców w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.Podmiotem prawa autorskiego jest twórca lub współtwórca, który udowodni lub któremu zostanie udowodnione, że indywidualny charakter przedmiotu jest przejawem jego działalności. Rodzaje utworów:
-ze względu na autorstwo- autorski i współautorski,
-ze względu na zależność- utwór pierwotny, utwór inspirowany i utwór opracowany,
-ze względu na naturę- wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).

3. Licencja-  z łac. licet, „jest dozwolone“- okument prawny lub umowa, określająca warunki korzystania z utworu, którego dana licencja dotyczy. Właściciel praw autorskich, znaku handlowego lub patentu może (i często to robi) wymagać od innych posiadania licencji jako warunku użytkowania lub reprodukowania licencjonowanego utworu. Rodzaje licencji:
-freeware- licencja oprogramowania umożliwiająca darmowe rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego. Czasami licencja freeware zawiera dodatkowe ograniczenia (np. część freeware jest całkowicie darmowa jedynie do użytku domowego). Programy na licencji
freeware mogą być nieodpłatnie wykorzystywane, jednak zabrania się czerpania korzyści finansowych z ich dystrybucji przez osoby trzecie. Licencja nie dotyczy dystrybucji produktów (dokumentów, grafiki, innych programów itd.)
-public domain- czyli po prostu domena publiczna. w najwęższym znaczeniu jest to twórczość, z której można korzystać bez ograniczeń wynikających z uprawnień, które mają posiadacze autorskich praw majątkowych, gdyż prawa te wygasły lub twórczość ta nigdy nie była lub nie jest przedmiotem prawa autorskiego. Pojęcie to wywodzi się z angielskiego systemu common law i początkowo oznaczało grunty należące do państwa, które zostały udostępnione do bezpłatnego użytku publicznego, co później zostało rozciągnięte na własność intelektualną, która z różnych względów nie jest objęta ochroną prawa autorskiego i może w związku z tym być wykorzystywana bezpłatnie przez każdego.
-shareware- rodzaj licencji programu komputerowego, który jest rozpowszechniany bez opłat z pewnymi ograniczeniami lub z niewielkimi opłatami do wypróbowania przez użytkowników w określonym czasie.
-trial- rodzaj licencji na programy komputerowe polegający na tym, że można go używać przez z góry ustalony czas (od 7 do 90 dni). Czasami zamiast ograniczenia na liczbę dni jest ograniczenie na liczbę uruchomień programu. Programy na tej licencji są w pełni funkcjonalne. Po upływie ustalonego czasu, jedyną rzeczą, na którą pozwoli program będzie rejestracja albo usunięcie z dysku twardego.
-demo-  Wersja demonstracyjna, demoware, demo, wersja pokazowa, próbna zwykle komercyjnego programu komputerowego
. Zazwyczaj jest to wersja o ograniczonej funkcjonalności w stosunku do wersji pełnej lub wersja pełna o ograniczonej czasowo możliwości wykorzystania. W przypadku gier komputerowych jest to zwykle jeden poziom z finalnej produkcji.
-adware-  rodzaj (i typ) licencji oprogramowania. Adware jest oprogramowaniem rozpowszechnianym za darmo, ale zawierającym funkcję wyświetlającą reklamy.
-cardware- lup postcardware- używany przez autorów, którzy udostępniają swoje programy za darmo: w zamian za to oczekują, że użytkownik przyśle im kartkę pocztową (najczęściej z miejscowości, w której mieszka). Wymóg ten bywa mniej lub bardziej kategoryczny w zależności od konkretnej licencji. Niektóre uzależniają od tego legalność używania programu, inne pozostawiają to dobrej woli użytkownika jako sposób na wyrażenie wdzięczności autorowi. Istnieje też wersja emailware wymagająca przysłania emaila.
-GNU- celem licencji GNU GPL jest przekazanie użytkownikom czterech podstawowych wolności:

• wolność uruchamiania programu w dowolnym celu (wolność 0)
• wolność analizowania, jak program działa i dostosowywania go do swoich potrzeb (wolność 1)
• wolność rozpowszechniania niezmodyfikowanej kopii programu (wolność 2)
• wolność udoskonalania programu i publicznego rozpowszechniania własnych ulepszeń, dzięki czemu może z nich skorzystać cała społeczność (wolność 3)

4. Odpowiedzialność karna. 
Według ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku za naruszenie praw autorskich i wykorzystanie ich bez zgody autora przewiduje się dwa rodzaje odpowiedzialności prawnej.
Pierwszą z nich jest odpowiedzialność cywilna. Osoba posiadająca prawa do opublikowanego bez jej zgody utworu w Internecie może domagać się dwukrotności, a w przypadku zawinionego naruszenia trzykrotności wynagrodzenia. Poza tym sąd może nakazać też zapłatę dodatkowej kwoty na Fundusz Promocji Twórczości. Drugą odpowiedzialnością prawną jest odpowiedzialność karna mówiąca o popełnieniu przestępstwa. W przypadku bezprawnego wykorzystywania cudzych materiałów grozi nam grzywna i kara pozbawienie wolności do 2 lat. Jeśli dodatkowo czerpie się zyski z powielanych materiałów i uczyniło się z nich źródło dochodu, grozi nam kara do 5 lat pozbawienia wolności.

5.Zasady korzystania z cudzych materiałów.  

  TO, CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ
1. Zamieszczenie (na własnej witrynie) cudzego tekstu i podpisanie go własnym nazwiskiem.

2. Zamieszczenie cudzego tekstu bez podania autora.
3. Wplatanie do własnych tekstów twórczych fragmentów cudzych tekstów jako własnych. Takie
fragmenty mogą się znaleźć w naszym tekście, ale ujęte w cudzysłów oraz właściwie opisane (autor, źródło fragmentu, jeśli jest to strona internetowa – wraz z podaniem linku).
4. Przeróbka i łączenie cudzych utworów bez zgody i wiedzy autora.
5. Przywłaszczanie sobie cudzych rozwiązań technicznych i webmasterskich w organizacji innego serwisu, sposobu jego funkcjonowania, interface’u, newslettera itd.

6. Zamieszczenie cudzego tekstu bez zgody autora (licencji autorskoprawnej).Autor może sobie nie życzyć, aby jego tekst znalazł się w jakimś niekorzystnym kontekście lub z innych względów nie życzyć sobie publikacji na jakiejś witrynie.

7.Zamieszczenie cudzego tekstu bez linka źródłowego zwłaszcza problem ten dotyczy „przytaczania” tekstów na różnych forach

CO MOŻNA ROZPOWSZECHNIAĆ? Wolno rozpowszechniać w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji:
1. Już rozpowszechnione:
a. sprawozdania o aktualnych wydarzeniach,
b. aktualne artykuły i wypowiedzi na tematy polityczne, gospodarcze i społeczne,
c. aktualne zdjęcia reporterskie,
2. Krótkie wyciągi ze sprawozdań, artykułów i wypowiedzi
3. Przeglądy publikacji i utworów rozpowszechnionych,
4. Mowy wygłoszone na publicznych zebraniach i rozprawach ; nie upoważnia to jednak do publikacji zbiorów mów jednej osoby
5. Krótkie streszczenia rozpowszechnianych utworów

Zagrożenia przy pracy z komputerem

Jakie zagrożenia mogą na nas czyhać przy pracy z komputerem? 
1. Zagrożenia zdrowotne: fizyczne i psychiczne
2. Szkodliwe programy komputerowe:
- wirusy
- trojany
- adware
- robaki (worms)
- spyware
- rootkity
- makrowirusy
- bomby logiczne
3. Profilaktyka antywirusowa
4. Punkt przywracania, kopia zapasowa
5. Zapora systemowa - firewall
6. Oprogramowanie antywirusowe
7. Usuwanie adware: AdwCleaner.pl

1. Zagrożenia zdrowotne.
Praca z komputerem może powodować wiele różnego rodzaju schorzeń i chorób. Najpoważniejszymi z nich są urazy kręgosłupa spowodowane nieprawidłową postawą podczas siedzenia przy komputerze a także uszkodzenia wzroku.Pracując przy komputerze dłuższy czas należy pamiętać o robieniu częstych przerw i starać sięnie wykonywać ciągle tej samej czynności.U wielu osób, które nie zachowują prawidłowej pozycji ciała pracując przy komputerze oraz przy źle zorganizowanym stanowisku pracy pojawia się mrowienie i drętwienie palców, nadwyrężenie mięśni nadgarstka, bóle głowy i kręgosłupa. Źle ustawiony monitor, za bardzo jaskrawy obrazczy światło słoneczne odbijające się w monitorze powoduje przemęczenie oczu i rozmywanie się obrazu. Długotrwałe spędzanie czasu (więcej niż 2 godz. dziennie) przy komputerze powodujeogólne zmęczenie organizmu, osłabienie koordynacji ruchowej rozdrażnienie. Dzieci będące w okresie intensywnego rozwoju fizycznego są niebezpieczeństwa trwałej utraty zdrowia: wady wzroku, skrzywienia kręgosłupa, itd. Można tego uniknąć pamiętając o dobrej organizacji pracy z
komputerem, co można wyrazić za pomocą tego obrazka: 

2. Szkodliwe programy komputerowe: 

• wirusy komputerowe-  program komputerowy posiadający zdolność powielania się, tak jak prawdziwy wirus, stąd jego nazwa. Wirus do swojego działania potrzebuje i wykorzystuje system operacyjny, aplikacje oraz zachowanie użytkownika komputera.Wirusa komputerowego zalicza się do złośliwego oprogramowania. Wirus komputerowy przenosi się poprzez pliki, co wymaga obecności systemu plików, lub przez bezpośredni zapis w wybranym sektorze bądź jednostce alokacji zewnętrznego nośnika danych np. dysku twardego, dyskietki lub pendrive'a. Proces replikacji wirusa komputerowego polega na odpowiedniej modyfikacji zawartości pliku, sektora lub jednostki alokacji. Tak zmodyfikowany nośnik danych nazywa się nosicielem wirusa komputerowego, analogicznie do prawdziwego nosiciela wirusa.
• trojan- oprogramowanie, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje dodatkowo implementuje niepożądane, ukryte przed użytkownikiem różne funkcje (programy szpiegujące, bomby logiczne, furtki umożliwiające przejęcie kontroli nad systemem przez nieuprawnione osoby itp.). Nazwa pochodzi od mitologicznego konia trojańskiego.
• adware- natrętne wyświetlanie reklam, 
• spyware- program szpiegujący
• rootkity- programy pomocne we włamaniach komputerowych,
• bomby logiczne- aktywowana bomba logiczna może mieć dowolne działanie, np. skasowanie danych, zmiana haseł, zawieszenie systemu, dokonanie ataku typu DoS, czy umożliwienie autorowi przejęcia kontroli nad komputerem. Najczęściej spotykanym typem bomb logicznych są bomby czasowe (ang. time bomb), wykonujące się o określonym czasie. Działały w ten sposób m.in. sławne wirusy Michał Anioł oraz Czarnobyl, które przed kilkoma laty spowodowały ogromne straty, atakując komputery na całym świecie.
• robaki (worms)- samoreplikujący się program komputerowy, podobny do wirusa komputerowego. Główną różnicą między wirusem a robakiem jest to, że, podczas gdy wirus potrzebuje nosiciela zwykle jakiegoś pliku wykonywalnego, który modyfikuje doczepiając do niego swój kod wykonywalny, to robak jest pod tym względem samodzielny, a rozprzestrzenia się we wszystkich sieciach podłączonych do zarażonego komputera poprzez wykorzystanie luk w systemie operacyjnym lub naiwności użytkownika. Oprócz replikacji, robak może pełnić dodatkowe funkcje, takie jak niszczenie plików, wysyłanie poczty (z reguły spam) lub pełnienie roli backdoora lub konia trojańskiego. 
  
  
  
  3. Profilaktyka antywirusowa-  Najlepszą metodą ustrzeżenia się przed wirusami jest ochrona prewencyjna, która opiera się na domyślnym odrzucaniu wszystkich plików, które docierają do naszego komputera. Niekiedy nawet pliki od zaufanych osób mogą zawierać wirusy, a osoby te mogą o tym po prostu nie wiedzieć. Ważnym elementem działań zapobiegawczych jest regularne tworzenie kopii awaryjnych dla najważniejszych plików, programów bądź dokumentów. Trzeba również regularnie tworzyć kopie zapasowe danych. W przypadku zainfekowania komputera nie należy od razu w panice formatować dysku twardego. Co więcej, wykonanie formatowania dysku wcale nie oznacza pozbycia się niektórych wirusów z systemu.
  
  4.Punkty przywracania i kopie zapasowe- zapis danych informacji dysku, do których można sie powrócić w razie utraty danych przez atak wirusa lub uszkodzenie dysku. 
  
  5. Firewall- zapora sieciowa z ang. "ściana przeciwogniowa".
  
  
     
  6. Antywirusy- program komputerowy, którego celem jest wykrywanie, zwalczanie i usuwanie wirusów komputerowych. Współcześnie najczęściej jest to pakiet programów chroniących komputer przed różnego typu zagrożeniami.
  Programy antywirusowe często są wyposażone w dwa niezależnie pracujące moduły (uwaga: różni producenci stosują różne nazewnictwo):
  
• skaner – bada pliki na żądanie lub co jakiś czas; służy do przeszukiwania zawartości dysku
• monitor – bada pliki ciągle w sposób automatyczny; służy do kontroli bieżących operacji komputera 10 najlepszych darmowych programów antywirusowych według "Benchmarku":
  
  
  
  • avast! Free Antivirus
  • ZoneAlarm Free Antivirus + Firewall 2015
  • Ad-Aware Free Antivirus+
  • Comodo AntiVirus
  • Avira Free Antivirus 2015
  • Panda Free Antivirus
  • AVG AntiVirus Free 2015
  • FortiClient
  • 360 Total Security Essential
  • Immunet Protect 
    

Problem kasjera- wydawanie reszty

Problem wydawania reszty-  zagadnienie z dziedziny algorytmiki, problem polegający na wybraniu z danego zbioru monet o określonych nominałach takiej konfiguracji, by wydać żądaną kwotę przy użyciu minimalnej liczby monet. Jego rozwiązania są wykorzystywane w automatach z napojami, bankomatach itd.
1. Lista kroków.
Opis słowny algorytmu wydawania reszty.
Dane: Kwota pieniędzy do wydania, nominały banknotów i bilonu uporządkowane malejąco
Wyniki: Ilość poszczególnych nominałów banknotów i bilonu
Krok 1: Ustalenie wartości początkowych
Krok 2: Sprawdzamy, ile razy najwyższy nominał mieści się w kwocie do wydania
Krok 3: Obliczamy resztę do wydania: poprzednia kwota - obliczona ilość * nominał
Krok 4: Przechodzimy do niższego nominału

Krok 5: Jeśli reszta do wydania = 0 [stop] w przeciwnym razie powtarzamy kroki 2 - 4
2. Schematy blokowe. 

3. MS Excel, VBA- Visual Basic for Application- język programowania oparty na Visual Basicu (VB) zaimplementowany w aplikacjach pakietu Microsoft Office oraz kilku innych, jak na przykład AutoCAD i WordPerfect. Ta uproszczona wersja Visual Basica służy przede wszystkim do automatyzacji pracy z dokumentami, na przykład poprzez makropolecenia.
4. Języki programowania-  zbiór zasad określających, kiedy ciąg symboli tworzy program komputerowy oraz jakie obliczenia opisuje. Lista dziesięciu najpopularniejszych języków programowania według TIOBE (stan na kwiecień 2015):

1. C
2. C++
3. Objective-C
4. Java
5. C#
6. (Visual) Basic
7. PHP
8. Python
9. JavaScript
10. Visual Basic .NET

Źródła informacji

Najpopularniejsze źródła informacji:

1. SMS
2. MMS
3. Komunikatory
4. Listy elektroniczne- email
5. Portale społecznościowe
6. Blogi
7. Reklamy
8. Portale informacyjne
9. Radia Internetowe

1.SMS- (Short Message Service) – usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych (esemesów) w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej.
Pierwszy w historii tekst SMS-em został wysłany 3 grudnia 1992 r. z Wielkiej Brytanii. Neil Papworth, pracownik Vodafone, składał w nim życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia swoim kolegom.
Początkowo teksty wysyłane SMS-em miały służyć operatorom do informowania klientów o awariach sieci, zmianach w cenniku operatora i o temu podobnych sytuacjach. Nie istniała też technologia umożliwiająca przesyłanie tekstów SMS-em do innych sieci, nie przewidziano więc, że wiadomości tego typu mogą się stać powszechną formą komunikacji. Zmieniło się to jednak kiedy odkryto, że wiadomości tekstowe cieszą się niezwykłą popularnością wśród nastolatków. To właśnie ta grupa klientów skłoniła operatorów do uruchomienia nowej usługi. Moim zdaniem SMS to najlepszy i najszybszy sposób na skontaktowanie się z wybraną osobą. Można to robić w miejscach, w których niezręcznie jest rozmawiać na głos lub jest to po prostu zabronione. SMS-y umożliwiają nam całkowicie prywatną rozmowę nawet, gdy otacza nas mnóstwo osób.

2. MMS- Multimedia Messaging Service (MMS) – rozszerzenie funkcji SMS i EMS o możliwość przesyłania multimediów takich jak grafika, animacje, wideoklipy, dźwięki itp. SMS-y są wysyłane do nas przez sieć, a o MMS-a musimy się sami "upomnieć".
3. Komunikatory-  ( Instant Messenger, od tego skrót IM) -program pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów (komunikacja natychmiastowa –  Instant Messaging) pomiędzy dwoma lub większą liczbą odbiorników, poprzez Internet ). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji.
Do najpopularniejszych komunikatorów internetowych należą: Messenger, Whats App,
Skype( który dodatkowo umożliwia prowadzenie wideorozmowy), Viber, Snapchat.



4. E mail- usługa internetowa, w nomenklaturze prawnej określana zwrotem świadczenie usług drogą elektroniczną, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. listów elektronicznych – stąd zwyczajowa nazwa tej usługi.
5. Portale społecznościowe-  serwis internetowy, który istnieje w oparciu na zgromadzonej wokół niego społeczności. W dzisiejszych czasach jest to główne miejsce spotkań zarówno młodzieży jak i osób starszych. Rodzaje portali społecznościowych:

Facebook

Instagram

• ogólne (np. Facebook, Google+)
• skierowane do konkretnych grup społecznych (na przykład byłych uczniów – polskim przykładem takiego portalu jest nk.pl)
• skierowane na dzielenie się konkretnymi treściami (YouTube, Flickr, Instagram, Snapchat)
• łączące grupy zamknięte, do których można dostać się poprzez zaproszenie od innego użytkownika (np. kiedyś Grono.net)
• dające internautom możliwość prowadzenia własnych profili – stron (np. Friends.pl, Myspace, E-Darling)
• dziennikarstwa obywatelskiego (Onet.pl, Wiadomości24.pl, Interia360, Nowy Ekran, )
• przeznaczone do prezentowania opinii i recenzowania (np. Filmweb, BiblioNETka, nuta.pl, opiniuj.pl,)
• branżowe
• tematyczne

6. Blogi- (ang. web log – dziennik sieciowy) — rodzaj strony internetowej zawierającej odrębne, zazwyczaj uporządkowane chronologicznie wpisy. Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego.

7. Reklama- informacja połączona z komunikatem perswazyjnym. Zazwyczaj ma na celu skłonienie do nabycia lub korzystania z określonych towarów czy usług, popierania określonych spraw lub idei (np. promowanie marki). Reklama internetowa jest bardzo skutecznym sposobem zwrócenia uwagi odbiorcy na dany przedmiot. Choć przez wielu reklama internetowa jest uważana za zbyt "nachalną". Niejednokrotnie wyświetla się tak, że przysłania interesującą nas stronę, wielu z reklam nie da się wyłączyć. Jednak nie da się ukryć, że reklamy są dobierane do naszych preferencji. Nasze wyszukiwania są śledzone a reklamy dobierane do naszych zainteresowań co powoduję dużą trafność reklam i bardzo często reklamy okazują się nam przydatne.

8. Portale informacyjne-  są to strony internetowe zawierające najświeższe informacje z kraju i ze świata. Umożliwiają one zapoznanie się nam z interesującymi i aktualnymi informacjami. Praktycznie każda telewizja, gazeta, radio czy magazyn ma swoją własną stronę internetową z ciekawostkami. 

                                          
                                  

Moja ulubiona przeglądarka internetowa

Moją ulubioną przeglądarką internetową jest Opera.   

Opera – darmowa przeglądarka internetowa, tworzona i rozwijana przez norweską firmę Opera Software ASA. Powstała w 1994 roku.
Od września 2005 jest programem w pełni darmowym na licencji freeware. 1 lipca 2013 ukazała się nowa Opery 15 oparta na silniku renderowania stron Blink i silniku JavaScriptu V8, a także osobny klient poczty elektronicznej Opera Mail.

Za co cenię Operę? 

Opera jest dla mnie najbardziej wartościową wyszukiwarką ze względu na jej szybkość działania. Jest wyjątkowo sprawna i w mgnieniu oka znajduje interesujące mnie aspekty. Drugą ważną dla mnie cechą tejże wyszukiwarki jest jej przejrzystość. Strona startowa jest miejscem wyświetlenia najczęstszych wyszukiwań, ulubionych stron i zakładek. Bardzo ułatwia to pracę zwłaszcza kiedy szybko chcemy odwiedzić naszą ulubioną stronę. Dodatkowo opera występuje również na smartfonach. Choć nie jest popularna to według mnie bardzo wygodna, przyjemna w obsłudze i bardzo niedoceniana.

Kilka przydatnych funkcji Opery:  

Przeglądanie w kartach

Opera obsługuje przeglądanie stron w kartach. Oznacza to, że strony mogą być otwierane w jednym oknie przeglądarki jako odrębne karty. Dodatkową funkcją jest pokazywanie miniatury strony załadowanej w danej karcie, gdy kursor myszy znajduje się na nagłówku karty.
Aby odzyskać zamkniętą kartę, kliknij ikonę „Zamknięte karty” dostępną po prawej stronie paska kart i wybierz kartę. Nie można odzyskać zamkniętych kart prywatnych.

Gesty myszy

Podstawowe gesty w Operze
	Wstecz: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w lewo
	Dalej: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w prawo
	Nowa karta: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w dół

Opera posiada wbudowaną obsługę gestów myszy. Gesty myszy umożliwiają wykonanie takich czynności jak otworzenie nowej karty, cofnięcie do poprzedniej strony, czy przejście do następnej za pomocą określonego ruchu myszą.

Menedżer pobierania plików

Wbudowany menedżer pobierania plików pozwala na podstawowe operacje, takie jak zatrzymanie i wznowienie pobierania, ponowne pobieranie, podstawowe opcje zarządzania ściągniętymi plikami (np. uruchomienie, czy też otwarcie folderu z plikiem). Pobierane pliki są pamiętane w historii pobierania.

Blokowanie wyskakujących okienek

W zależności od ustawionego trybu pracy Opera może blokować wyskakujące okienka, zawierające najczęściej reklamy. Domyślnie blokowane są wszystkie niechciane wyskakujące okna, lecz w opcjach można ustawić, by Opera blokowała wszystkie wyskakujące okienka, lub jedynie te, które nie zostały otwarte w wyniku akcji podjętej przez użytkownika (np. kliknięcie na link). Można również wyłączyć zupełnie tę blokadę.

Klient poczty Opera Mail

Opera posiadała wbudowanego klienta poczty e-mail i grup dyskusyjnych, znanego pod nazwą Opera Mail.

Rozszerzenia

Od wersji 11 Opera obsługuje rozszerzenia. Można dzięki nim m.in. używać kalkulatora, kalendarza, przyciemniać elementy strony oprócz Flasha (głównie działa na serwisach z przesyłanymi filmami użytkowników takich jak YouTube, czy Dailymotion).
W wersji 11.50 pojawiły się rozszerzenia strony szybkiego wybierania, dzięki którym możemy być informowani wizualnie o pogodzie, kursie walut, czy wiadomościach ze świata.
Wersja 12.10 wprowadziła możliwość dodania przez rozszerzenie pozycji do menu kontekstowego oraz interakcję rozszerzeń z CSS i JavaScript.

Szybkie wybieranie

Począwszy od wersji 9.20 otwartej nowej karty przeglądarki powoduje wyświetlenie karty tzw. „szybkiego wybierania”. Pozwala na szybkie dodawanie ulubionych stron w polach (9 pól 3x3) gdzie pojawiają się miniatury stron. W wersji 10 dodano możliwość konfiguracji. Od tej wersji można było ustawić dowolnie od 4 (2x2) do 25 (5x5) pól oraz ustawić obraz jako tło.
Od wersji 11.10 zmodyfikowano ekran szybkiego wybierania dodając możliwość dodania nieograniczonej ilości zakładek, zwiększenia liczby kolumn oraz umożliwienie powiększenia/pomniejszenia zakładek.

Użycie przeglądarek w Polsce według serwisu Ranking.pl.:
Stan na rok 2013.

1. Firefox – 40,63%
2. Chrome – 28,52%
3. Internet Explorer – 16,11%
4. Opera – 5,92%
5. Safari – 0,76%
6. Opera Mini – 0,79%
7. Opera Mobile – 0,19%

Zdjęcia do e-dziennika

Mój ulubiony program komputerowy

Moim ulubionym programem komputerowym jest Microsoft PowerPoint. Lubię ten program, ponieważ można w nim zrobić ciekawą prezentację multimedialną. W tej prezentacji można zawrzeć przeróżne ciekawe rzeczy, np.: można wklejać zdjęcia, dodawać muzykę w tle, przeprowadzać animacje i przekazywać ważne informacje w sposób ciekawy dla odbiorcy.

Do podstawowych zadań, które możemy wykonać w programie PowerPoint należą:

1. tworzenie podstawowych i skomplikowanych prezentacji multimedialnych,
2. otwieranie pobranych z internetu prezentacji multimedialnych,
3. drukowanie prezentacji,
4. sprawdzanie pisowni i gramatyki,
5. przeprowadzanie projektów szkoleniowych,
6. przeprowadzanie negocjacji biznesowych z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych.

Dużymi zaletami programu PowerPoint jest duże zróżnicowanie i wiele możliwości w kreowaniu własnej prezentacji. Program oferuje nam nieprawdopodobnie dużą liczbę motywów, szablonów, kolorów, czcionek, animacji czy kształtów zdjęć lub przedmiotów. Umożliwia personalizację prezentacji do własnych potrzeb względem czasu wyświetlania slajdu, sposobu jego przejścia czy możliwości wprowadzenia głosu lektora czytającego zawartość slajdu lub dodatkowych informacji na jego temat.
Krótka historia PowerPointa.
Microsoft przejął PowerPointa (Forethought) w 1987 roku od producenta oprogramowania dla komputerów Apple. Firma ta była również właścicielem bazy danych Nashoba’s FileMaker, z którą Microsoft rywalizował bez powodzenia swoim produktem – MicrosoftFile. W 1990 roku, Microsoft wypuścił na rynek Word, Excel oraz PowerPoint pod wspólną nazwą Microsoft Office, najpierw dla Apple, a później dla Windows.
Dla osób, które nie umieją obsługiwać PowerPointa zamieszczam krótki film instruktażowy jak zrobić swoją pierwszą prezentacje. Uważam, że warto nauczyć się obsługi tego programu. 

 

Króki instruktaż dla początkujących.

Lekcja organizacyjna

Na naszej pierwszej lekcji informatyki mówiliśmy o BHP w sali komputerowej oraz omówiliśmy Przedmiotowy System Oceniania.